Izba Regionalna

      Koło Gospodyń Wiejskich powstało w 1943 roku z inicjatywy higienistki Heleny Malibo. „1943 – straszna okupacja. W marcu tego roku było szczepienie dzieci w miejscowej szkole” – to pierwsze zdania zapisane w I tomie Kroniki Koła Gospodyń Wiejskich w Gliniance. Podczas tej akcji pielęgniarka Helena Malibo przeprowadziła z matkami pogadankę z zakresu żywienia
i wychowania dzieci. Zaproponowała wówczas utworzenie organizacji kobiecej, zajmującej się sprawami kobiet i dzieci. W ten sposób
w Gliniance powstało Koło Gospodyń, do którego należały: Maria Witkowska ż. Czesława, Maria Witkowska ż. Dominika, Stanisława Ptasińska , Aleksandra Bartnicka, Zofia Niewczs, Janina Łysik, Rozalia Bąk, Władysława Ajdacka, Maria Izdebska, Kazimiera Protasewicz, Wiktoria Piętka, Wiktoria Papis oraz Eugenia Nowicka – przewodnicząca Koła.

      Początkowo Koło zajmowało się pomocą wojennym ofiarom oraz wysiedleńcom, a także uprawą roślin. W 1946 roku z inicjatywy Jana Kubickiego, inspektora szkolnego z Mińska Mazowieckiego, powstaje przy Kole TPD (Towarzystwo Przyjaciół Dzieci), które ma na celu niesienie pomocy dzieciom pokrzywdzonym przez wojnę
i prowadzenie tzw. „dziecińców”
w czasie nasilonych prac polowych. Z czasem członkinie Koła zaangażowały się w życie kulturalne i społeczne wsi. W 1951 r. stworzyły Zespół Ludowy Koła Gospodyń Wiejskich, później nazwany „Wawrzynioki”, które do dziś biorą czynny udział w wydarzeniach parafialnych, gminnych, a nawet regionalnych,
np. w Festiwalu Śpiewaków i Kapel Ludowych w Kazimierzu nad Wisłą.    
        Wraz z przybyciem pani Reginy Milewskiej, nauczycielki miejscowej szkoły, Koło rozwinęło swoją działalność. Oprócz udziału w różnego rodzaju uroczystościach i świętach, organizowało konkursy gotowania, pieczenia, pisania i czytania, kroju i szycia, jak również imprezy dla dzieci. Wówczas w skład Koła wchodziły: Leokadia Niewczas, Regina Milewska, Kazimiera Protasewicz,
Janina Cacko, Wiktoria Papis, Helena Rafał, Scholastyka Kobza, Maria Kamińska, Eugenia Kulma, Helena Rybka, Maria Witkowska ż. Dominika, Maria Witkowska
ż. Czesława, Janina Łysik, Rozalia Adamczyk, Aleksandra Stopczyńska, Feliksa Wypustek, Celina Nowak.

     Ważnym dla KGW wydarzeniem była organizacja w Gliniance rejonowych dożynek w 1955 r. Piękne, kolorowe ludowe stroje, przyśpiewki i korowód dożynkowy – wszystko to zostało zarejestrowane przez ekipę filmową. Rozpoczyna się czas dla pań
z KGW. Jeżdżą na występy do Warszawy, dożynki różnej rangi, prezentując satyryczne przyśpiewki, skecze, monologi. Uczestniczą także w wycieczkach, np. do Zakopanego, wyjazdach do teatru. Koło się rozrasta. Kobiety nadal organizują dziecińce w czasie żniw, biorą udział w różnego rodzaju konkursach, np. na najpiękniejszy ogródek kwiatowy, warzywny, czystości obór. Uczą się pieczenia ciast
i robienia surówek.
        W kwietniu 1972 roku, jak czytamy w kronice, „koło postanowiło założyć zespół śpiewaczy pod opieką Reginy Molewskiej, który zająłby się odtwarzaniem starych, zapomnianych melodii. Próby odbywały się dwa razy w tygodniu i w maju zespół wyjechał na eliminacje powiatowe do Garwolina”. Zaprezentowane tam piosenki zostały przyjęte entuzjastycznie. Następują kolejne występy: w Kołbieli, na dożynkach powiatowych w Pruszkowie,
w Karczewie podczas Olimpiady Rolniczej. Zespół jest już dobrze rozpoznawalny. W 1973 roku należały do niego: Regina Milewska, Helena Papis, Scholastyka Kobza, Janina Cacko, Janina Adamczyk, Aleksandra Sokolik, Helena Herman, Franciszka Grzenda, Emilia Krogul, Stanisława Ptasińska, Helena Zglec, Maria Sikora, Maria Ładno, Zofia Szczęsna, Helena Kołodziejczyk, Eugenia Kulma, Wiktoria Papis, Alicja Krogul.

      23 lutego 1973 r. odbyło się wielkie świętowanie
i wspaniały występ zespołu z okazji 30-lecia istnienia i działalności KGW w Gliniance. Uroczystość zorganizowana została przez same jubilatki. Wśród zaproszonych gości byli przedstawiciele prasy
i Telewizji Polskiej. Kolejne lata to kolejne występy i prezentacje piosenek, przyśpiewek ludowych, pieśni obrzędowych, zwyczajów ludowych na różnych imprezach, m.in. w Kołbieli, Płocku, Lesznie. Na każde dożynki członkinie KGW wiły wieńce dożynkowe, które były bardzo efektowne. Dowodem na to są zdobyte nagrody.Uwieńczeniem działalności KGW była nagroda Marszałka Województwa Mazowieckiego przyznana w 2008 roku za całokształt działalności Koła. Panie zaznaczyły, że zawdzięczają ją olbrzymiemu wsparciu Radnej Sejmiku Woj. Mazowieckiego
– J. Koczorowskiej i ówczesnych władz gminy (wójtowi
M. Jędrzejczakowi, Przew. Rady Gminy – M. Łukomskiej).

       W 2012 roku z inicjatywy Ireny Nowak zapoczątkowane zostało „Święto sójki glinieckiej”, promujące lokalny produkt. Jesienią 2013 roku panie z KGW brały udział w projekcie artystyczno-etnograficznym pt. „Polskie kwiatki – wyszywanka
z piosenek, pieśni i wierszy południowego Mazowsza” realizowanym przez Pana Stanisława Górkę oraz uczestniczyły w spotkaniach z okazji Międzynarodowego Dnia Kobiet Wiejskich, podczas których śpiewały dawne ludowe piosenki.Obecnie KGW liczy 15 członkiń. Są to: Eugenia Kulma, Helena Papis, Janina Adamczyk, Aleksandra Nowak, Maria Grzęda, Alicja Krogul, Stanisława Nowak, Stanisława Zawadka, Helena Papis, Irena Nowak, Elżbieta Papis, Renata Kalińska, Alina Łysiak, Monika Zgutka, Monika Chilewicz.
W sierpniu 2013 roku do KGW dołączył Zbigniew Jachnicki, a w roku bieżącym mąż pani Moniki Chilewicz.

 

 

Informacje przekazała pani Irena Nowak.